Praca zdalna dla lekarzy. Jakie są możliwości i ograniczenia?

Fundamenty pracy zdalnej lekarza

Podstawą zdalnej pracy lekarzy są tzw. świadczenia telemedyczne. Zgodnie z art. 42 ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty, specjalista ma prawo udzielać porad na odległość, o ile nie ma przeciwwskazań medycznych. Najczęściej dotyczy to konsultacji w zakresie medycyny rodzinnej, psychiatrii, dermatologii czy endokrynologii.

Kluczowym narzędziem są systemy umożliwiające wystawianie e-recept, e-skierowań oraz elektronicznej dokumentacji medycznej. Warunkiem legalnej pracy zdalnej jest także zachowanie standardów ochrony danych osobowych zgodnie z RODO. Także konieczne jest stosowanie szyfrowanych połączeń i autoryzowanych systemów gabinetowych.

Ograniczenia wynikające z charakteru specjalizacji i przepisów prawa

Nie każda dziedzina medycyny nadaje się do prowadzenia w formie zdalnej. Praca lekarza-chirurga, ortopedy czy anestezjologa wymaga fizycznej obecności przy pacjencie. Teleporady nie mogą także zastępować bezpośredniego badania w sytuacjach, gdy diagnoza lub leczenie wymaga oceny stanu ogólnego, wykonania palpacji, osłuchu czy badania wzroku.

Dodatkowo zgodnie z wytycznymi Ministerstwa Zdrowia i NFZ, lekarz ma obowiązek odmówić teleporady i skierować pacjenta na wizytę stacjonarną, jeśli istnieje ryzyko pogorszenia stanu zdrowia lub nie można postawić wiarygodnej diagnozy. Praca zdalna wymaga więc nie tylko odpowiedniego przygotowania technicznego, ale również oceny medycznej sytuacji pacjenta.

Zatrudnienie zdalne lekarza: kontrakt, B2B czy umowa o pracę?

Lekarz pracujący zdalnie może być zatrudniony na kilka sposobów. Najczęściej stosowaną formą jest kontrakt B2B, czyli współpraca z placówką na podstawie własnej działalności gospodarczej. Taki model zapewnia elastyczność, jednak wymaga samodzielnego prowadzenia rozliczeń i opłacania składek.

Możliwe jest również zatrudnienie na podstawie umowy zlecenia lub umowy o pracę, pod warunkiem, że pracodawca spełni warunki pracy zdalnej wynikające z Kodeksu pracy. Musi m.in. zapewnić lekarzowi odpowiedni sprzęt, dostęp do dokumentacji medycznej oraz środki ochrony danych. Niezależnie od formy współpracy, każda praktyka zdalna musi być zgodna z ustawą o działalności leczniczej i podlegać nadzorowi medycznemu.

Zatrudnienie w formie zdalnej otwiera drzwi do elastyczności, ale wymaga świadomości ograniczeń oraz znajomości obowiązujących przepisów.